تحلیل جامعه شناختی رابطه بین سرمایه اجتماعی و جرایم جوانان (مطالعه موردی:زندان مرکزی سنندج)

سرمایۀ اجتماعی با تأمین نوعی امنیت معنایی برای افراد که به­واسطه  معنادهی سنت­ها، ارزش­ها و قواعد در زندگی افراد در جامعه حاصل می­آید، افراد جامعه را از گرفتارآمدن در دامن ناهنجاری ها و انحرافات و جرایم ، به مثابه مظاهر ناامنی اجتماعی و مشارکت منفی در جامعه به دور می­دارد.هدف تحقیق حاضر بررسی و شناسایی رابطه بین سرمایه اجتماعی و جرایم در بین جوانان مجرم واقع در زندان مرکزی شهرسنندج می باشد.روش مطالعه ،پیمایشی و با استفاده از نمونه تصادفی 196 نفری زندانیان مجرم( 18-39) ساله صورت گرفته است.برای تحلیل داده ها ازجداول دوبعدی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته­ها نشان می دهند رابطه بین سرمایه اجتماعی و میزان جرم جوانان ازنظر آماری معناداراست به این صورت که هرچه جوانان از سرمایه اجتماعی بیشتری برخوردار باشند میزان ارتکاب به جرم آن ها کمتر و بالعکس. همچنین جوانانی که بیشتر مرتکب جرم می­شوند، در فضاهای اجتماعی رشد کرده­اند که از سرمایۀ اجتماعی پایین­تری برخوردار است. پس می­توان با برنامه­ریزی در راستای افزایش سرمایه اجتماعی میزان بزهکاری و جرم را در جامعه مورد پژوهش کاهش داد.